بررسی ارتباط بین مذهب، سلامت معنوی، امید و کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به سرطان

مقدمه: بررسی عوامل مرتبط با کیفیت زندگی بیماران سرطانی می تواند یک نقطه مهم در ارزیابی اثربخشی درمان و روند بیماری در این بیماران باشد. مفاهیم امید، سلامت معنوی، مذهب و کیفیت زندگی حوزه­های معنی دار و مرتبط برای بیماران و پرستاران هستند، اما مطالعات کمی ارتباط بین این مفاهیم را در بیماران مبتلا به سرطان معلوم ساخته است. هدف: تعیین ارتباط بین مذهب، معنویت و امید با کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به سرطان مراجعه کننده به بیمارستان امید شهرستان ارومیه  در سال 1388 روش: در این مطالعه توصیفی همبستگی، 164 بیمار مبتلا به سرطان به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه کیفیت زندگیeortc qol- c30،پرسشنامه سلامت معنوی الیسون و پالوتزین(ellison & paloutzain)، ایندکس مذهب  دانشگاه دوک (duke university religion index)، و شاخص امید هرث(herth hope index) بود. داده­ها با استفاده از آزمونهای توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و آنالیز رگرسیون چند متغیره در نرم­افزار spss نسخه 16 در سطح معنی داری 0.05 تجزیه و تحلیل شد. یافته­ها: سلامت معنوی (r=0.23,p=0.01) و امید (r=0.23, p=0.01) با مقیاس عملکردی کیفیت زندگی ارتباط مثبت معنی­دار داشتند. سلامت معنوی (r=0.34,p<0.01) و امید (r= 0.46,p<0.01) با کیفیت زندگی کلی نیز ارتباط مثبت معنی­داری داشتند. بین اعمال مذهبی و کیفیت زندگی کلی (r=0.18,p<0.05) ارتباط معنی­دار وجود داشت. همچنین امید و عقاید مذهبی 8/25 درصد تغییرات کیفیت زندگی کلی را تبیین کردند. نتیجه­گیری: توجه به عواملی مانند هدفمند بودن درزندگی، اعتقاد به خدا، اعمال مذهبی و خوش­بینی به آینده در برنامه­ریزی مراقبتی از بیماران متبلا به سرطان می­تواند موجب ارتقاء کیفیت زندگی آنان گردد.